3.
Write down, morning mist, as you vanish, today’s sentenced
to death
and add to them that sacrificial smoke rising in front of me
it emerges from the verses I never wrote and sunk prematurely in
my coffee
it comes from the verses you didn’t want to read with me still today,
Maria.

Write down, morning mist, Maria’s disaffection as she waits
in the rain for the bus
and the bus heavy with human breath is late, it’s cold and she has two
bills to pay in her bag
a red car passes by, someone calls from within and she vanishes
for the next twenty years.
Write down my own daily fear that Maria may be lost for ever
in a place without rain, in a morning without verses.

[Translated by Vrasidas Karalis]


3.

Γράψε, πάχνη του πρωινού καθώς αποσύρεσαι, τους σημερινούς
μελλοθάνατους
κι ανάμεσά τους να προσθέσεις κι αυτόν τον καπνό θυσίας που
αναθρώσκει μπροστά μου
είναι απ’ τους στίχους που δεν έγραψα και ναυάγησαν πρόωρα
μες στον καφέ μου
είναι απ’ τους στίχους που δεν θέλησες ούτε σήμερα να διαβάσεις
μαζί μου, Μαρία.

Γράψε πάχνη του πρωινού και την ανησυχία της Μαρίας καθώς
περιμένει μες στη βροχή το λεωφορείο
και το λεωφορείο βαρύ από ανθρώπινες ανάσες αργεί, κάνει κρύο
κι έχει δυο λογαριασμούς στην τσάντα να πληρώσει
ένα κόκκινο αυτοκίνητο περνάει, κάποιος τη φωνάζει μέσα κι
εξαφανίζεται για τα επόμενα είκοσι χρόνια.
Γράψε και γι’ αυτόν τον καθημερινό μου φόβο μήπως χαθεί για
πάντα η Μαρία
σ’ ένα μέρος χωρίς βροχή, ένα πρωινό χωρίς στίχους.